Grootse plannen voor de surprise
De sinterklaasperiode. Voorheen een periode van wachten op je cadeautje, maar dit jaar voor dochterlief de eerste keer dat ze een surprise mocht maken voor een klasgenootje. Aangezien ze een echte fröbelkont is keek ze er erg naar uit. En toen was het moment dan eindelijk daar! De lootjes werden getrokken en stuiterend kwam ze thuis met diverse ideeën. Het getrokken kind hield van Harry Potter, dus koos ze voor het maken van een uil. Een van de kwaliteiten van haar wilskrachtige kant is haar creativiteit. Niet alleen in termen van knutselen, maar vooral in de vorm van het bedenken van grootse plannen. Op zo'n moment als dit krijgt haar brein dan ook de vrije ruimte en ontstaan er de grootste en meest wilde ideeën. Samen zijn we op pinterest gaan kijken hoe we haar ideeën het beste konden realiseren. Mevrouw zag prachtige voorbeelden, de een nog artistieker dan de ander. Ze had in haar hoofd dat de uil er zo echt mogelijk uit moest zien, alleen de dingen die ze aanwees waren niet realistisch en haalbaar. Fase 1 voor mij als moeder was dus haar grootste plannen steeds weer checken op realisme en haalbaarheid. Volwassenkwaliteiten die een meisje van 9 nog onvoldoende beheerst. Dus door uit te leggen dat die prachtige uil op het plaatje gemaakt was door een kunstenaar, die daar weken de tijd en ook bergen aan ervaring bij heeft gehad, begreep ze wel dat dat voor haar te hoog gegrepen was.